KONTAKT LENS KULLANIM DENEYİMLERİM- GECE LENSLE UYURSANIZ NE OLUR?

Herkese merhaba,

Lisenin ilk günlerinden beri gözlerim bozuk ve gözlük kullanmam gerekiyor. Küçükken gözlük kullanmak için gözlerimi bozmaya çalışan ben, ailemin tüm uyarılarına rağmen televizyonu yakından izliyor, kitabı yakından okuyordum. İstediğim de oldu, gözlerim bozuldu. Zaten ondan sonrası pişmanlık. Gözlerin var ama bir aparat olmadan net göremiyorsun. Sabah uyanıyorsun, bulanık. Duşa giriyorsun, bulanık. Gözlük takıyorsun, gözlüğün camı kirleniyor, yine bulanık:) Burnunun üstünde ağırlık yapan bir şey. Gözlerinin hafif çökmesine neden oluyor gözlük, burunda iz yapıyor, yer ediyor. Bunun geri dönüşü de yok ne yazık ki, ameliyat dışında tabi. Ameliyat olmaya, gözlerimi çizdirmeye de hiç cesaret edebilir miyim bilmiyorum. Ameliyatı uyurken yapsalar neyse ama tamamen uyanıksın ve hadi uyanıksın diyelim. Kolunda, bacağında işlem yapılsa gözünü kapatırsın bakmazsın. Bunda tam tersi, gözünü kırpamıyorsun bile, hatta kocaman açılsın diye alet takıyorlar, ayy korku filmi gibi.

Neyse efenim ben de birçok kişi gibi çözümü lenste buldum. Bundan dört sene öncesine kadar her gün lens kullanıyordum. Üç sene civarında ara vermeden lens kullandım. Renksiz-şeffaf lens kullandım ben. Yani görsellik amaçlı değil, gözüm bozuk olduğu için kullandım. 

Lens almak için göz doktoruma gidip muayene oldum ve doktorum gözlerimin lens kullanımı için uygun olduğunu ancak kendisinin lens kullanımını önermediğini söyledi. Hani bir efsane vardır ya, madem lazerle göz ameliyatı olmak bu kadar güzel, göz doktorları neden gözlerini çizdirmiyor diye. Aynısı lens için de geçerli. Göz doktorları lens de kullanmıyor. Bir bildikleri var demek ki:)

Ama ben doktoruma gıcık ola ola, lens kullanacağım diye ısrar ede ede, sonunda doktorumun anlaşmalı olduğu firmanın lensini kullanmaya başladım. Doktor lensi kendi çekmecesinden çıkarıp satışını yaptı. Sevinçten eve uça uça geldim ama lens takmak çok zor geldi. Hala da zor gelir. Gözlerimin küçük olmasının da etkisi var sanırım. Daha iri ve belirgin gözlü kişilerin daha kolay lens taktığını düşünmüşümdür hep. 

Neyse düşüre düşüre, her düşürüşümde solüsyona batıra çıkara lensi taktım ama bu lensle hayat devam etmez! Buraya doktorumun bana satışını yaptığı lensin markasını da yazacaktım ve Google'da araştırdım. Ama tamamen unutmuşum markayı, asla hatırlamıyorum.

Ben lens takarken üniversitede okuyordum. Mühendislik fakültesi de olunca, birçok kişinin gözleri bozuk tahmin edersiniz:) Arkadaşlarımla konuşurken onların Avunue Oasys marka lens kullandıklarını öğrendim. Bir de aylık lens kullanıyorlarmış ve gözlerinden bir ay boyunca çıkarmıyorlarmış. Lensi takıp çıkarmakta bu kadar zorlanınca, bu fikre ba-yıl-dım!!!

Hemen bir alışveriş merkezine gittim ve Oasys marka lensi satın aldım. Gerçekten müthiş bir lens, öncelikle onu söylemeliyim. Önceki lensim batıyordu, gözlerim sulanıyordu. Daha kalın bir lensti sanırım ve gözlerim yeterinde hava(oksijen) alamıyordu. Oasys incecik bir lens, gözümde var mı yok mu asla anlamadığım, sanki gözlerim hiç bozulmamış gibi yaşadığım bir üç sene oldu. 

Bu süre boyunca ben sadece otuz günde bir lenslerimi çıkardım, gece gündüz hep aynı lens vardı gözümde. Duşa girerken de lensle giriyordum. Ne bir rahatsızlık, ne bir batma, ne bir kuruluk. 

Derken... Bu süreçte bir de Roaccutane kullanmaya başladım. Belki her şey bundan kaynaklandı, Roaccutane dönemine denk gelmeseydi belki hala lens kullanıyor olurdum, bilemiyorum. Roaccutane gözleri kurutan bir ilaç biliyorsunuz, lens kullanımını önermiyorlar. Lens kullanımı önerilmediği halde, ben yalnızca aydan aya lens değiştirirken lenslerimi çıkardım. Hata üstüne hata. Ve bir yerden sonra gözlerim lensi kabul etmemeye başladı, sürekli sarı sarı çapaklanıyordu. Gün içerisinde, durmadan sapsarı çapak oluyordu gözüm. Lens pıt diye atıyordu kendini ve gözümden çıkıyordu. Göze tutunamıyordu.

Bu süreçte mecburen 1 hafta kadar lens kullanımını durdurdum. Mikrop kapmış olabileceğini düşünerek Terramycin merhem kullandım. Gözlerimin kuruluğu geçsin diye suni gözyaşı damlası kullandım. 1 haftada toparlar gözüyle bakıyordum, dört sene geçti hala lens kullanamıyorum.

Ama bu dört sene içinde uzun bir süre ara ara lens kullanımını denedim. Bir ay geçti, artık kullanmaya dönebilirim. Hmm altı ay geçti, artık gözlerim tamamen düzelmiştir diye diye her lens takmayı denediğimde, gözlerime asit dökmüşüm gibi bir acı ile karşı karşıya kaldım. Lensi taktığım saniye delicesine bir yanma, çılgınlar gibi gözlerimden akan yaşlar... Lensi anında çıkarmam lazım yanmayı geçirmek için ama acıdan gözlerimi açamıyordum ki. En son yaşadığım bu lens girişiminden sonra bir daha cesaret edemedim lens takmaya.

Gözlerime ciddi zarar vermişim ne acı. Hala uzun süre bilgisayara bakınca(ki bütün gün bilgisayara bakıyorum) suni göz yaşı damlası kullanmam gerekiyor. Komodinimde bir kutu suni gözyaşı damlası durur her zaman. Şu an bu yazıyı yazarken bile sağ gözümde kuruluk hissediyorum, gideyim de damla damlatayım:)

Bazı şeyler şakaya gelmiyor, lens kullanımında bir aylık lensi bir ay kullanabiliyormuşuz gibi cümlelere inanıp (inanmayı seçip) lütfen sağlığınızı tehlikeye atmayın. Gözlerinizden bile olabilirsiniz!

Sevgiler.